Inicjatywa Na Rzecz Ochrony Reliktów Kanału Kłodnickiego

Trasa prowadziła od Blachowni, przez Lenartowice do Koźla. Mniej zajmowaliśmy się inwentaryzacją, którą w niektórych przypadkach trzeba będzie przesunąć na okres jesienno-zimowy, a bardziej nawiązywaniem kontaktów ze społecznością lokalną. Na początek wzmianka z Lenartowic. Na terenie ogródków działkowych "Miedarska Huta" (lokalizacja śluzy nr 5) mieliśmy okazję porozmawiać o inicjatywie z mieszkańcem tzw. domku śluzowego, parą działkowiczów i co najważniejsze - z prezesem ogródków działkowych, panem Zdzisławem Chandrałą. Pan prezes zaoferował nawet swoje wsparcie w temacie uprzątnięcia obszaru śluzy i wskazał miejsce, gdzie mogły by być składowane w przyszłości ogrodowe odpady zamiast, jak dotychczas, w bezpośrednim sąsiedztwie pozostałości po śluzie. Zasugerował gdzie powinniśmy kierować kolejny wniosek dot. lenartowickiej śluzy oraz potwierdził możliwość zamieszczenia plakatu na terenie ogródków dot. naszej inicjatywy. Za poświęcony nam czas serdecznie dziękujemy

Zrobiliśmy wstępną inwentaryzację śluz 13 i 12 (Taciszów/ Pławniowice). Niestety sezon wegetacyjny ruszył, co utrudnia tego typu działania. Degradacja spowodowana upływającym czasem, postępuje bardzo szybko - co potwierdzają porównawczo osoby pamiętające te miejsca sprzed kilkunastu lat. Pozostałości śluz są zarośnięte przede wszystkim drzewami - samosiejkami, które z jednej strony korzeniami niszczą konstrukcje a z drugiej utrzymują stały, wysoki poziom zawilgocenia cegieł. Stan murów w niektórych miejscach jest fatalny i nie nastraja optymizmem. Śluzy niestety noszą ślady pozyskiwania budulca - cegieł, bloków piaskowca, bywały też (i nadal są) miejscem do pozbywania się śmieci albo zwykłej kradzieży wyposażenia - tabliczki, wodowskazy, repery. Nie wszystko da się już uratować - zdajemy sobie z tego sprawę. Może przy odrobinie dobrej woli samorządów i lokalnej społeczności można by jednak oczyścić teren i czasem go wykosić pozostawiając tzw. "trwałą ruinę".    zob

Kanał Kłodnicki budowany na przełomie XVIII i XIX wieku, eksploatowany przez kolejne 120 lat, przeszedł do historii wraz z budową nowego kanału - Górnośląskiego, dziś Gliwickiego. Przeszedł do historii, a historia została zapomniana.  Zapomniane i porzucone zostały ocalałe nieliczne śluzy i fragmenty koryta, zapomniano o znaczeniu Kanału Kłodnickiego w rozwoju przemysłu na Górnym Śląsku. Czas, natura, a czasem i nieodpowiedzialni ludzie sprawiają, że te unikatowe i jedne z na jstarszych budowli hydrotechnicznych w kraju, ulegają coraz szybszej destrukcji. Ostatni to moment aby pospieszyć im na ratunek. Przetrwały już bez mała 200 lat, ale za kilka, kilkanaście może ich już nie być. W pierwszym rzędzie chcemy zinwentaryzować i udokumentować ich stan aktualny. Zorientować się kto jest dysponentem tych obiektów, jaki jest ich status prawny. Zapraszamy wszystkich, którym bliska jest również ta nieco odleglejsza historia Śląska, zabytki industrialne formalne i nieformalne, do dzielenia s